นิทานอีสป เรื่องต้นโอ๊กกับต้นอ้อ

นิทานอีสป เรื่อง ต้นโอ๊กกับต้นอ้อ

ณ บึง น้ำแห่งหนึ่ง มีต้นโอ๊กใหญ่ขึ้นแผ่กิ่งก้าน อยู่ริมฝั่งและมีต้นอ้อขึ้นอยู่ในน้ำ

เวลามีลมพัดมา ต้นอ้อก็เอนลู่ไปตามลม ต้นโอ๊กจึงพูดขึ้นว่า…
“เจ้านี่ช่าง ไม่กล้าหาญเอาซะเลย ขนาดลมพัดเบาๆ ก็ยังโอนเอนตามไป
ดูข้าสิ ไม่ว่าประจันหน้ากับอะไร ข้าก็ตั้งตรงไม่หวาดหวั่น”

และแล้วในคืนนั้นเอง…เกิดมีลมพายุพัดโหมกระหน่ำครั้งใหญ่
ต้นโอ๊กพยายามยืนต้านแรงพายุ…แต่ก็ต้านไม่ไหว จนทำให้ต้นโอ๊กนั้นหักโค่นลงในที่สุด
ส่วนต้นอ้อนั้นเมื่อพายุพัดผ่านไป…ก็ชูใบขึ้นตามเดิม…
ต้นอ้อเห็นสภาพของต้นโอ๊ก…จึงพูดว่า

“การที่ข้าเจียมตัวว่าอ่อนแอ เอนลู่ไปตามลม
ก็ยังดีกว่าเจ้านะที่ทะนงตนว่าแข็งแรงจนต้องพบจุดจบเช่นนี้…”

 Credit : http://www.oknation.net/blog/print.php?id=151631