นิทานอีสปเรื่อง ลูกหนูจอมซน เป็นนิทานเรื่องสั้นๆ อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่มาฝากเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ อ่านสนุกและให้แง่คิดสอนใจอีกด้วย มาติดตามรับชมไปพร้อมกันเลย
นิทานอีสปเรื่องสั้น เรื่องลูกหนูจอมซน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีลูกหนูจอมซุกซนตัวหนึ่ง มันชอบหนีออกไปเที่ยวนอกรังด้วยความอยากรู้อยากเห็นอยู่บ่อยครั้ง เมื่อมันกลับจากเที่ยวก็รีบมาเล่าเรื่องราวที่ได้ไปพบเห็นให้แม่หนูฟังด้วยความตื่นเต้น “แม่จ๋า ^ o ^ หนูไปพบกับสัตว์ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อนตั้งสองตัวแน่ะ ตัวหนึ่งมีรูปร่างหน้าตาน่ากลัวและชอบส่งเสียงดัง ส่วนสัตว์อีกตัวที่พบท่าทางใจดีและสุภาพ หนูเกือบจะได้เข้าไปคุยกับเขาแล้ว ถ้าเจ้าสัตว์ที่หน้าน่ากลัวตัวนั้น ไม่ส่งเสียงร้องจนหนูตกใจ เลยต้องรีบวิ่งหนีกลับมาหาแม่นี่แหละ”
“แล้วเจ้าสัตว์ที่เจ้าว่าหน้าตาน่ากลัวนั้นมีลักษณะอย่างไรหรือลูก” แม่หนูถาม
“โอ๊ย… ตัวมันสูงใหญ่มากเลยจ๊ะแม่ มีขาสองขา มีปีกเหมือนนก แต่ขนาดใหญ่กว่า ชอบกระพือปีกแล้วโก่งคอส่งเสียงเอก-อี-เอ๊ก-เอ๊ก บ่อย ๆ และที่ปากของเขานะแม่มันทั้งยาวทั้งแหลม ถ้าโดนมันจิกเข้า ลูกของแม่ต้องแย่แน่ ๆ เลย” ลูกหนูเล่าเสียงเจื้อยแจ้วให้แม่ของมันฟัง
“แล้วสัตว์อีกตัวที่ลูกบอกว่าท่าทางใจดีล่ะ มีรูปร่างลักษณะเป็นอย่างไร” แม่หนูถามต่อ
“อ้อ… เขาก็มีรูปร่างคล้ายกับเรานี่แหละแม่ แต่เขาตัวโตกว่าเรามากเลย มีหูแบบเรา มีขนเรียบเป็นมัน ที่ใต้จมูกก็มีขนคล้าย ๆ เรา ดูแล้วน่ารักมากเลยจ๊ะแม่ เขาชอบนั่งสงบนิ่งกวัดแกว่งหางไปมา นาน ๆ ก็จะร้องเหมียวๆ เขาคงเป็นสัตว์ที่ใจดีมากเลยนะจ๊ะแม่” ลูกหนูเล่าด้วยความชื่นชมสัตว์ตัวนั้น ได้ยินดังนั้น แม่หนูก็ทำตาโต “เจ้าเด็กน้อย เจ้าเข้าใจผิดแล้วล่ะลูก เพราะสัตว์ตัวนี้คือ แมว มันชอบกินพวกหนูอย่างเราที่สุดเลย ส่วนสัตว์ที่ลูกว่าท่าทางน่ากลัวนั้นคือ ไก่ ซึ่งไม่ทำอันตรายหนูอย่างพวกเราหรอกนะ จำไว้ให้ดีนะลูก เราไม่สามารถตัดสินอุปนิสัยใจคอของใครได้จากรูปร่างลักษณะภายนอกหรอกนะ แต่ต้องดูจากการกระทำ”
“อย่าตัดสินคุณค่าของใครโดยดูแต่เพียงลักษณะรูปลักษณ์ภายนอก …ควรพิจารณาจากการกระทำและจิตใจภายใน …ไม่ควรไว้ใจใครง่ายๆ”
………………………..
เรียบเรียงข้อมูล: nitanstory.com Credit: nitan108.com