นิทานอีสป เรื่องหมีกับนักเดินทาง

นิทานอีสป เรื่อง หมีกับนักเดินทาง

กาลครั้งหนึ่ง มีชายสองคนเป็นเพื่อนกัน
เขากำลังเดินทางไปตามทางในป่าใหญ่
ทันใดนั้น คนหนึ่งเห็นหมีตัวหนึ่งกำลังวิ่งตรงเข้ามา…ที่เขาทั้งสอง

เขารีบปีนขึ้นต้นไม้ไปอย่างรวดเร็ว
และซ่อนตัวอยู่ระหว่างกิ่งไม้ โดยไม่ได้บอกกับเพื่อน

ส่วนอีกคนหนึ่งนั้น กว่าจะรู้ถึงอันตรายก็สายเสียแล้ว
จึงล้มตัวลงนอนราบกับพื้นแกล้งทำเป็นตายแล้วเท่าที่จะสามารถแกล้งทำได้

หมีเข้ามาใกล้และใช้จมูกดุนที่ตัวของเขาดมไปทั่ว ๆ
ชายผู้นั้นนอนกลั้นหายใจนิ่ง ในไม่ช้าหมีก็เดินอุ้ยอ้ายจากไป
เพราะมีคำกล่าวกันว่าหมีจะไม่แตะต้องคนตาย

เมื่อชายอีกคนหนึ่งแน่ใจว่าหมีได้จากไปแล้ว
เขาจึงไต่ลงมาจากต้นไม้และเดินไปหาเพื่อนพลางถามว่า
“บอกข้ามาหน่อยซิว่า หมีกระซิบบอกอะไรที่หูของท่านหรือ …เพื่อนรัก”
“ได้สิ หมีให้คำแนะนำกับข้าว่า…
อย่าได้ร่วมเดินทางไปกับเพื่อนที่ได้ละทิ้งเราไป…ในยามที่เรามีอันตรายเข้ามาใกล้”