นิทานไทย นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง จระเข้สามพัน ที่เล่าสู่กันฟังเกี่ยวกับแม่น้ำจรเข้สามพัน อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นนิทานพื้นบ้านอำเภออู่ทอง เรื่องมีอยู่ว่า…
นิทานพื้นบ้านภาคกลาง เรื่อง จระเข้สามพัน
เดิมมีสามีภรรยาคู่หนึ่งอาศัยอยู่เรือนที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำ วันหนึ่งสองสามีภรรยาได้เดินทางไปพบเพื่อนชาวประมงผู้เลี้ยงลูกจระเข้ไว้ตัวหนึ่ง ขอซื้อลูกจระเข้จากเพื่อนชาวประมงผู้นั้นในราคา 3,000 เบี้ย…เมื่อจ่ายเงินกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สองสามีภรรยาก็นำลูกจระเข้ดังกล่าวไปเลี้ยงไว้ในบ่อขุดข้างบ้านของตน
ต่อมาจระเข้นี้ก็เจริญเติบโตขึ้นทุกวัน จนสองสามีภรรยาไม่สามารถจะหาอาหารมาให้จระเข้กินได้ จึงตัดสินใจปล่อยจระเข้ลงไปหากินที่ในแม่น้ำหน้าบ้าน…จระเข้ตัวนั้นเมื่อไปหาอาหารกินจนอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็จะกลับมานอนอยู่ใต้สะพานท่าน้ำของสองสามีภรรยาเป็นประจำ
ต่อมาจระเข้ตัวนั้นก็เติบโตขึ้นทุกวันจนสามารถกินคนได้…แต่สามีภรรยาคู่นั้นก็หาอาหารมาเพิ่มเติมให้กินอยู่เสมอ…ขณะที่จระเข้ตัวนั้นกำลังนอนอยู่ใต้สะพานท่าน้ำ…จะเป็นด้วยมันหิวอาหารหรืออยากลิ้มรสเนื้อมนุษย์ขึ้นมา…พอชายสามีเดินลงมาท่าน้ำ เจ้าจระเข้ก็คาบเอาชายผู้เคยเลี้ยงมันมาลงไปกินเสียในน้ำ
ฝ่ายภรรยาเห็นเหตุการณ์เช่นนั้นก็ไม่สามารถช่วยเหลือสามีได้ นางเสียใจและโกรธจระเข้ตัวนั้นมาก ถึงกับร้องออกไปว่า “เมื่อกินผัวของข้าแล้วก็จงมากินข้าผู้เป็นเมียเสียด้วยซิ จะได้ตายไปด้วยกัน” นางยังด่าจระเข้อยู่ไม่ขาดปาก ในที่สุดก็ถูกจระเข้คาบเอาไปกินเสียอีกคนหนึ่ง
ต่อมาชาวบ้านในแถบนั้นทราบเรื่องที่จระเข้สังหารสองสามีภรรยาผู้หาเลี้ยงมันมาตั้งแต่เล็กๆ…จึงเรียกจระเข้ตัวนั้นว่า “จระเข้สามพัน” ซึ่งหมายถึงราคาที่สามีภรรยาซื้อมาจากเพื่อนชาวประมงเป็นมูลค่า 3,000 เบี้ย และแม่น้ำที่จระเข้ตัวนั้นอาศัยอยู่ชาวบ้านเลยเรียกชื่อว่า “แม่น้ำจระเข้สามพัน” อยู่จนกระทั่งปัจจุบันนี้
ความเป็นมาของชื่อ “แม่น้ำจระเข้สามพัน”จะมีข้อมูลจริงเท็จอย่างไรคงไม่ใช่ประเด็นสำคัญ คำว่า “สามพันธุ์” หรือ “สามพัน” ล้วนยืนยันว่าครั้งหนึ่งในอดีต แม่น้ำสายนี้อาจจะเคยมีจระเข้มาก่อน ซึ่งหมายถึงมากมายหลายพันตัว
สัตว์ป่าหรือสัตว์ดุร้ายต่างๆ เช่น จระเข้ เป็นต้น… เป็นสัตว์เลี้ยงไม่เชื่อง-มีสัญชาตญาณผู้ล่าซึ่งไว้ใจไม่ได้ เพราะเลี้ยงอย่างไรก็ไม่เชื่อง เนื่องจากมีสัญชาตญาณของผู้ล่าอยู่ในตัว แม้จะมีการตั้งข้อสังเกตว่าหากให้จระเข้กินจนอิ่มก็จะลดทอนความดุร้าย ไม่อันตราย แต่ในความเป็นจริงหากจระเข้ถูกกระตุ้นจากสิ่งแวดล้อมจนเกิดฮอร์โมนความเครียดสะสมหรืออิ่มไม่จริง?…
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่จระเข้กินเจ้าของที่เลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กก็สามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา เพราะโดยธรรมชาติจระเข้เป็นสัตว์ที่กินเนื้อและดุร้าย และเป็นสัตว์เดรัจฉานที่ไม่ได้สามารถคิดวิเคราะห์ได้ว่าอะไรดีหรือไม่ดี!!… จระเข้มีสัญชาตญาณผู้ล่าและการเอาตัวรอด พื้นที่จำนวนมากในการอยู่อาศัย การเข้าไปมุงดู จับต้อง หรือใกล้ชิดอาจสร้างความเครียดให้จระเข้ได้
ดังนั้น หนทางที่ปลอดภัยที่สุดคือ…“ไม่ควรเข้าใกล้จระเข้ในทุกกรณี รวมทั้งสัตว์ป่าหรือสัตว์ดุร้ายต่างๆ ก็ไม่ควรเข้าใกล้ในทุกกรณี, แม้จะมีคนการันตีว่าเชื่องก็ตาม” (-_-)
เรียบเรียงข้อมูล: nitanstory.com Credit: เพจศูนย์การเรียนรู้ตำบลจรเข้สามพัน, เพจสุพรรณบ้านเรา