นิทานอีสป เรื่อง สุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์กับกา
ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่ง ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูแล้ง
สัตว์ต่างๆในป่าได้ล้มตายจำนวนมากเพราะความหิว
ช่วงบ่ายของวันหนึ่ง มีกาตัวดำคาบเนื้อชิ้นใหญ่
ที่หามาได้จากในหมู่บ้านที่ห่างไปไม่ไกลนัก
มันคาบเนื้อก้อนนั้นอยู่บนกิ่งของต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
และก็ได้มีสุนัขจิ้งจอกที่กำลังหิวโหยเนื่องจากไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน
สุนัขจิ้งจอกเห็นเนื้อที่กาคาบไว้อยู่ จึงอยากได้เนื้อก้อนโตมาครอบครอง
จึงออกอุบายแล้วบอกกับกาว่า
เสียงของกานั้นช่างไพเราะ มันไม่เคยได้ยินมาก่อน
กาหลงตัวเองมากที่มีเสียงไพเราะ กาจึงอ้าปากแผดเสียงของมันออกมา
ทำให้เนื้อก้อนโตที่อยู่ในปากของกาตกลงมาอยู่ในมือของสุนัขจิ้งจอกแทน
เมื่อสมใจเจ้าสุนัขจิ้งจอก มันก็ได้บอกความจริงว่า
กานอกจากเสียงไม่ไพเราะแล้ว ปัญญาของกาก็ยังโง่เขลาอีกด้วย
กาเสียใจมากที่หลงเชื่อกลอุบายของสุนัขจิ้งจอก
แต่กาก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากฟังเสียงท้องร้องของตนเอง
“อย่าไว้ใจคนประจบสอพลอ…ถ้อยคำเยินยอมักมาจากผู้ที่หวังผลประโยชน์เสมอ”
เรียบเรียงข้อมูล : nitanstory.com , Credit : http://www.spokenthai.com/wily-fox-and-crow
Photo Credit : funtales4u.blogspot.com