นิทานอีสป เรื่อง นกอินทรีย์กับสุนัขจิ้งจอก

นิทานอีสป เรื่อง นกอินทรีย์กับสุนัขจิ้งจอก

สุนัขจิ้งจอกกับนกอินทรีย์ อาศัยอยู่ด้วยกันฉันเพื่อนบ้านเป็นเวลานาน
นกอินทรีย์ทำรังอยู่บนยอดไม้
ส่วนสุนัขจิ้งจอก ขุดโพรงอาศัยอยู่ที่โคนต้นไม้เดียวกัน

อยู่มาวันหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกออกไปหากิน
นกอินทรีย์หาอาหารไม่ได้จึงไม่มีอะไรที่จะให้พวกลูกๆของมันกิน
มันจึงบินโฉบลงมา คาบเอาลูกของสุนัขจิ้งจอกขึ้นไปไว้ในรัง
หวังจะให้เป็นอาหารแก่ลูกๆ ตน
คิดเข้าข้างตัวเองว่าถึงอย่างไร สุนัขจิ้งจอกก็คงขึ้นมาแก้แค้น
และทำอะไรมันไม่ได้ เพราะมันอยู่ในที่ที่สูงมาก

ครั้นเมื่อแม่สุนัขจิ้งจอกกลับมา เห็นลูกหายไป
และรู้ว่านกอินทรีย์บินลงมาคาบเอาลูกของตัวไปก็ต่อว่านกอินทรีย์
จึงขอร้องให้นกอินทรีย์ส่งลูกคืนมาให้เสียแต่โดยดี
แต่นกอินทรีย์ก็ทำเป็นเพิกเฉยไม่สนใจ

สุนัขจิ้งจอกเห็นว่าการขอร้องนกอินทรีย์ไร้ผล
จึงวิ่งไปที่แท่นบูชาบริเวณทุ่งใกล้ ๆ
และคาบคบไฟที่เขาจุดเผาแพะในพิธีบวงสรวง

และเอากลับมาจุดไฟบริเวณโคนต้นไม้นั้น จนไฟลุกควันโขมง
นกอินทรีย์เห็นทีไม่ได้การ กลัวลูกน้อยและรังของตนจะถูกไฟเผา
จึงยอมนำเอาลูกสุนัขจิ้งจอกกลับมาคืนแม่ของมัน