Nitan Story
นิทานเรื่องสั้นพื้นบ้านภาคใต้เรื่อง ปลาแก้มช้ำ
ตำนานเรื่องเล่า นิทาน นิทานก่อนนอน นิทานคุณธรรม นิทานพื้นบ้าน นิทานเด็ก

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่อง ปลาแก้มช้ำ

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่อง ปลาแก้มช้ำ เป็นนิทานเรื่องสั้นและได้แง่คิดสอนใจในการใช้ชีวิต มีภาพประกอบ อ่านสนุก อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ หรือเล่าเป็นนิทานก่อนนอนสอนใจได้ ไปติดตามรับชมพร้อมกันนะคะ ^^

นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่อง ปลาแก้มช้ำ

นิทานเรื่องสั้นพื้นบ้านภาคใต้เรื่อง ปลาแก้มช้ำ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…มีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่ง มีอยู่ด้วยกัน ๔ ชีวิต ตา ยาย หมา และแมว ยายนั้นมีแหวนอยู่วงหนึ่งงามมาก หมาเมื่อได้เห็นแหวนของยาย แล้วก็ให้นึกชอบอยู่ในใจของมันยิ่งนัก

ต่อมาไม่นาน…หมาก็ได้ลักแหวนของยายไปเสีย ตายายจึงใช้ให้แมวตามไป เอาแหวนคืนมาจากหมาให้ได้ แมวก็ได้ตามไปทันหมาที่สะพานแห่งหนึ่ง ซึ่งหมากำลังข้ามอยู่บนสะพานนั้นพอดี แมวจึงได้ร้องถามหมาขึ้นว่าได้ลักแหวนของยายมาไหม หมาจึงอ้าปากจะพูดโต้ตอบกับแมว เลยทำให้แหวนที่มันคาบอยู่นั่นหล่นลงไปในคลอง และก็บังเอิญในคลองนั้นได้มีฝูงปลาฝูงหนึ่งอาศัยอยู่ แหวนวงนั้นจึงได้ถูกปลาตัวหนึ่งคาบเอาไป

เมื่อแหวนได้ตกลงไปในคลองเช่นนั้นแล้ว หมากับแมวก็ได้หันหน้า เข้าหากันเพื่อปรึกษาหารือที่จะงมแหวนจากคลองนั้นให้ได้ โดยหมาได้รู้สึกสำนึกผิดที่ได้ลักเอาของมีค่าของผู้มีพระคุณของมันมา มันจึงได้บอกกับแมวว่า มันจะต้องเอาแหวนนั้นไปคืนยายให้ได้ มิฉะนั้นแล้วมันก็จะไม่กลับไปบ้านของตายายอีกเป็นอันขาด หมาจึงได้ลงไปดำว่ายอยู่ในคลองเพื่อหาแหวน แต่ก็ไม่พบแต่อย่างใด มันจึงคิดที่จะวิดน้ำในคลองนั้นให้แห้งเสียเลย

หมาจึงได้ลงไปในคลองนั้นแล้วก็ขึ้นมาสะบัดน้ำ ออกจากตัวมันได้ทำอยู่เช่นนั้นทั้งวันทั้งคืน ฝ่ายปลาที่อาศัยอยู่ในคลองนั้นต่างก็ตกใจกลัวว่าน้ำจะแห้ง แล้วพวกตนก็จะพากันตายหมด หัวหน้าฝูงปลาจึงได้มาพูดขอร้องกับหมาทันทีโดยให้หมายุติการวิดคลองเสีย แล้วตนก็อาสาจะเอาแหวนมาคืนให้ หัวหน้าฝูงปลาจึงได้พาบริวารออกค้นหาปลาตัวที่คาบแหวนนั้นไปจนพบ แล้วก็ได้ขอแหวนคืนให้หมาแต่โดยดี แต่ปลาตัวนั้นก็ ไม่ยอมคืนให้ ปลาทั้งฝูงจึงโกรธปลาตัวนั้น ก็ได้พากันเข้าตบตียื้อแย่งเอาแหวนวงนั้นมา และได้นำไปให้หมาได้ในที่สุด

นิทานพื้นบ้านภาคใต้เรื่อง ปลาแก้มช้ำ

ในการยื้อแย่งเอาแหวนจากปลาด้วยกันครั้งนั้น ปลาตัวที่มีแหวนอยู่ในครอบครองก็ได้ถูกเพื่อน ๆ ปลาตบตีเอาจนแก้มทั้งสองช้ำชอกยิ่งนัก ปลาตัวนั้นจึงได้แก้มช้ำ มาตั้งแต่บัดนั้นและมันก็ได้มีเผ่าพันธุ์ต่อมา ปลาทุกตัวที่สืบเชื้อสายมาจากปลาตัวนี้ ก็ล้วนแต่มีลักษณะคล้ายกับแก้มช้ำเหมือนกันหมด จึงได้เรียกชื่อปลาชนิดนี้ตามลักษณะ ของมันว่า “ปลาแก้มช้ำ” มาจนทุกวันนี้

ข้อคิดสอนใจจากเรื่องนี้
1. ไม่ควรโลภ…อยากได้ของของผู้อื่น
2. หากเราเป็นคนขี้ขโมยหรือมีความเห็นแก่ตัว ก็ไม่มีใครอยากมาสนิทชิดเชื้อด้วย…ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน, คนรู้จัก, หรือคนในครอบครัว

Credit: thaifolk.com

Related posts

นิทานพื้นบ้านไทย เรื่องไชยเชษฐ์

Admin

นิทานอีสป เรื่องหนูเมืองและหนูชนบท

Admin

นิทานอีสป เรื่องเจ้าป่าปลอม

Admin