นิทานสอนใจเรื่อง พ่อแม่รังแกฉัน : “พ่อแม่ที่ตามใจลูกจนเกินไป หรือปล่อยปะละเลยที่จะสอนสั่งลูก” เป็นการปลูกฝังในสิ่งที่พ่อแม่ทำให้แบบเกินพอดี ทำให้ลูกติดนิสัยเอาแต่ใจ ไม่มีความอดทน พ่อแม่รังแกฉัน เป็นประโยคเปรียบเทียบ “พ่อแม่ที่ดีต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกได้เห็น” คือต้องเป็นตัวเอย่างให้ลูกดูในทุกเรื่องทั้งเป็นตัวอย่างที่ดีและรวมถึงตัวอย่างเรื่องที่ไม่ดีด้วย พ่อแม่ก็ต้องอธิบายให้เขารู้ด้วยว่าสิ่งนั้นๆไม่ดีพร้อมทั้งเหตุผลว่าเพราะอะไรจึงไม่ดีด้วย ลองไปดูตัวอย่างว่า พ่อแม่รังแกฉัน เป็นอย่างไรได้จากนิทานเรื่องนี้เลย!!
นิทานสอนใจเรื่อง พ่อแม่รังแกฉัน
เมื่อชัยอายุ 6 ขวบ ขณะที่นั่งรถไปกับพ่อ ถูกตำรวจจับเพราะขับรถเร็วเกินกำหนด
พ่อแอบยื่นเงิน 500 บาทให้ตำรวจ และได้รับอนุญาตปล่อยตัวไป
พ่อหันมาพูดกับชัยว่า “ไม่เป็นไรลูก เงินแค่นี้ซื้อเวลา ใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 8 ขวบ ป้าพาไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเป็นเงิน 75 บาท
เมื่อป้าไปชำระเงิน ยื่นธนบัตรร้อยบาทให้พนักงาน ได้รับเงินทอน 55 บาท
เพราะลูกค้ามากและเข้าใจว่าธนบัตร 50 บาท คือ 20 บาท
ป้ารับเงินทอนและใส่กระเป๋าทันที แทนที่จะบอกพนักงานว่าทอนเงินผิด
เมื่อออกจากร้านป้าก็พูดกับชัยว่า
“ไม่เป็นไรหลาน…ความผิดของเขาเองใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 9 ขวบ ครูให้การบ้านปลูกต้นหอมแดงในกระบะ 2 สัปดาห์
แล้วนำไปส่งที่โรงเรียน แม่ลืมซื้อหัวหอมแดงมาให้ชัย เมื่อครบกำหนดวันส่ง
แม่ให้พ่อไปซื้อต้นหอมแดงที่ตลาด และฝังลงในกระบะให้ชัยนำไปส่งครู
แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรลูก… ครูไม่รู้หรอก มีส่งก็ดีแล้ว ใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 12 ขวบ ชัยทำแว่นตาใหม่ราคาแพงของลุงแตก
ลุงจึงนำใบเสร็จไปอ้างกับบริษัทเครดิตที่ลุงใช้บริการอยู่ว่าแว่นตาถูกขโมย
ได้รับเงินชดใช้มา 15,000 บาท เต็มราคาที่ซื้อมา ลุงพูดกับชัยอย่างภาคภูมิใจว่า
“ไม่เป็นไรหรอกหลาน สิทธ์ของเราใครใครเขาก็ทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 15 ปี ได้เป็นนักฟุตบอลของโรงเรียน
ครูฝึกได้สอนวิธีกลั่นแกล้งฝ่ายตรงข้ามให้บาดเจ็บโดยไม่ผิดถือว่าอยู่ในเกม
ครูฝึกบอกว่า “ไม่เป็นไรหรอก… ได้เปรียบไว้ก่อนเป็นดี ใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 16 ปี ได้ไปทำงานระหว่างปิดเทอมที่แผนกซูเปอร์มาร์เก็ต
ของห้างสรรพสินค้าที่มีชื่อแห่งหนึ่ง หัวหน้าแผนกให้ชัยจัดกระเช้าผลไม้
โดยแนะนำให้จัดวางผลไม่สวยจวนจะเน่าอยู่ก้นตะกร้า คัดผลสวย ใบโตสีสด
จัดวางอยู่ส่วนบน หัวหน้าแผนกสอนว่า
“ไม่เป็นไรหรอก ผู้ซื้อไม่ได้ใช้เองแต่นำไปฝากคนอื่น ใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 18 ปี ได้สมัครสอบเพื่อเข้าขอรับทุนของมหาวิทยาลัย
ปรากฏผลทราบเป็นการภายในว่ามาเป็นอันดับ 2
เมื่อพ่อรู้เข้าจึงไปพูดกับกรรมการซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน
ในที่สุดชัยก็ได้รับทุน พ่อพูดกับชัยว่า
“ไม่เป็นไรลูก…เป็นโอกาสของเราใครๆ ถ้ามีโอกาส เขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 19 ปี เพื่อนเอาข้อสอบปลายปีที่ขโมยมาขายกับชัยเป็นเงิน 1,500 บาท
ชัยลังเลใจและตัดสินใจซื้อในที่สุด เพราะเพื่อนพูดว่า
“ไม่เป็นไรหรอกชัย…เกรดมีผลกับอนาคตนะ ใครใครเขาทำกันทั้งนั้นแหละ”
เมื่อชัยอายุ 24 ปี ชัยถูกจับข้อหายักยอกเงินบริษัท 700,000 บาท
และต้องติดคุก พ่อกับแม่ไปเยี่ยมและตัดพ้อต่อว่า
“ทำไมลูกทำอย่างนี้กับพ่อแม่ ที่บ้านเราไม่ได้สอนให้ลูกเป็นคนขี้โกงเลยนะ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
“พ่อแม่ที่ตามใจลูกจนเกินไป หรือปล่อยปะละเลยที่จะสอนสั่งลูก”…เป็นการปลูกฝังในสิ่งที่พ่อแม่ทำให้แบบเกินพอดี ทำให้ลูกติดนิสัยเอาแต่ใจ ไม่มีความอดทน พ่อแม่รังแกฉัน เป็นประโยคเปรียบเทียบ พ่อแม่ที่ดีต้องเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูกได้เห็น ตัวอย่างที่ดีในที่นี้ไม่ใช่สิ่งดีๆอย่างเดียวต้องรวมเรื่องที่ไม่ดีด้วย และอธิบายให้เขาได้รู้ว่าสิ่งที่ไม่ดีๆเพราะอะไร…จึงไม่ควรทำ
พ่อ แม่ จะไม่รังแกฉัน
ตอนนี้คุณเป็นแม่ที่ดีกับลูก หรือยัง
ตอนนี้คุณเป็นพ่อที่ดีของลูกหรือยัง
ตอนนี้คุณเป็นตัวอย่างที่ดีของลูกหรือยัง
ตอนนี้คุณมีเวลาให้ลูกหรือยัง
ตอนนี้คุณให้กำลังใจลูกหรือยัง
ตอนนี้คุณแนะนำลูกในทางที่ถูกต้องแล้วหรือยัง
ตอนนี้คุณให้ลูกหัดคิดเป็นหรือยัง
ตอนนี้คุณปลูกฝังศีลธรรมให้ลูกแล้วหรือยัง
ตอนนี้คุณเข้าใจลูกหรือยัง
ตอนนี้คุณบอกรักลูกแล้วหรือยัง
ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน
แล้วทำไม ทำไม ต้องตอนนี้!! …ก็ถ้าคุณไม่เริ่มอะไรๆเสียตั้งแต่ตอนนี้ วันนี้ และเวลานี้ …สักวันมันอาจจะสายเกินไป …
คุณเลี้ยงลูก ด้วยเงิน ด้วยคอมพิวเตอร์ ด้วยเกมส์ ด้วยโทรศัพท์ หรือ วัตถุอะไรต่ออะไร สิ่งที่คุณทำจะมีผลสะท้อนกลับมาหาตัวคุณ และคนที่คุณรักในไม่นาน….ขอเถิด พ่อ แม่อย่ารังแกฉัน
………………………..
Photo Credit: nitanstory.com Credit: นิทานสอนใจ พ่อแม่รังแกฉัน โดยพระยาอุปกิตศิลปะสาร