นิทานอีสป เรื่อง กบกับวัว
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…ที่สระน้ำแห่งหนึ่ง กบสองตัวกำลังคุยกัน
“โอ้…พ่อจ๋า” กบตัวน้อยพูดกับกบตัวใหญ่ที่นั่งอยู่ข้างสระน้ำ
“ฉันได้เห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่เบ้อเร่อทีเดียว ตัวมันใหญ่โตเหมือนภูเขา
มีเขาอยู่บนหัว มีหางยาว กีบเท้าของมันยาวออกมาเป็นสองซีก”
“โธ่… ลูกเอ๋ย” กบตัวพ่อพูด “นั่นคือเจ้าวัว…ของชาวนาเท่านั้นเอง
มันก็ไม่ใช่ว่าจะใหญ่โตเท่าใดนัก มันอาจสูงกว่าพ่อเพียงนิดหน่อยเท่านั้น
แต่พ่อสามารถทำให้ตัวพ่อเองกว้างใหญ่เท่ากับมันได้ไม่ยากเลย…คอยดูนะ”
แล้วมันก็เบ่งตัวเองออกมา เบ่งออกมา เบ่งออกมา
“มันใหญ่แค่นี้ได้ไหม…” พ่อกบถามลูกของมัน
“โอ้…พ่อจ๋า…ยังใหญ่กว่านั้นอีกเยอะ” ลูกกบตัวน้อยบอก
กบตัวพ่อก็เบ่งตัวใหญ่ขึ้นอีก แล้วก็ถามตัวลูกวัวว่า “ตัวนั้นใหญ่เท่านี้ใช่ใหม”
“ใหญ่กว่านั้นอีกจ้ะพ่อ…มันใหญ่กว่านั้น” นี่คือคำตอบจากลูกกบน้อย
ดังนั้นพ่อกบจึงสูดหายใจลึก เบ่ง เบ่ง แล้วก็เบ่ง
ตัวมันก็พองขึ้น พองขึ้น และพองขึ้น แล้วมันก็พูดขึ้นว่า
“พ่อมั่นใจเหลือเกินว่า วัวตัวนั้นคงไม่ใหญ่เท่า…”
พูดถึงแค่นี้ตัวมันก็แตกระเบิดออกมา (ดังโป๊ะ)
“การทำสิ่งใดแล้วไม่รู้จักประมาณตนให้เหมาะสม…ย่อมนำมาซึ่งความพินาศแห่งตน”
เรียบเรียงข้อมูล : nitanstory.com , Credit : funtales4u.blogspot.com